flints-going-downunder.reismee.nl

Lalanglinggah

Na een warme douche met zwavelrijk water ietwat riekend naar rotte eieren mijn bedje in gestapt. Het was nogal warm, het dekbed maar uit de hoes gehaald. Lekker genesteld, voel ik ineens wat aan mijn voeten, schrok me de tandjes en vloog bijna mijn bed uit. Bleek het klittenband aan het eind van de dekbedhoes te zijn. Om 01.00u een soort van klaar wakker. De koelkast op de kamer maakte best wel lawaai, stond maximaal te ronken om de boel koud te houden. Toch nog even geslapen rond een uur of vijf begon een heus concert van kraaiende hanen dat in Nederland tot een kort hanenleven zou leiden. Het leven van deze hanen eindigt nog vaak in de arena waar onder grof gokwerk twee hanen elkaar te lijf mogen gaan met sporen die met mesjes zijn verlengd. De winnaar eet dan haan en de verliezer is alles kwijt. Wilma en Eline hebben het zwembad uitgeprobeerd. Ontbeten in het hotel, Europese hap. Een taxi geregeld die een uurtje of zes over Bali zou vervoeren en ons bij het volgende adres af zou zetten. Je begint hier echt te geloven dat al dat offeren helpt. Men rijdt hier op ieder plekje van de weg dat even vrij lijkt te zijn. Weghelft is van ondergeschikt belang. Af en toe wat toeteren en vooral gas geven. Het gekke is je verwacht elk 100 meter een ongeval, maar we hebben met uitzondering van een op zijn kant liggende vrachtwagen nog geen ongeluk gezien. Onderweg gestopt bij wat rijstvelden, deze een stukje ingelopen is echt lekker rustig wanneer je een stukje van de weg afkomt. Bij een toeristische attractie waar batik werd gemaakt een rondje gemaakt. Met was werd het textiel bewerkt om de verf niet aan de hele stof te laten hechten. Een apenbos bezocht, waar een stuk of tien apen weldoorvoed op straat zaten. In het bos waren ze een tempel aan het bouwen, een man of vijf die ter plaatse motieven in zachte steen hakten. Ook nog een soort van bedevaartsoord bezocht. Men was zich daar ritueel met water aan het wassen terwijl verschillende spulletjes werden geofferd. Tot slot na een beetje zoeken naar ons adres gebracht. Navraag gedaan bij een winkeltje drie personen hadden al geïnteresseerd naar het adres staan staren waarna een vierde wist te vertellen dat het er gelijk naast was aan de andere kant van de heg. Heel vriendelijke man wist dat Jacques zou komen. Bracht ons gelijk naar een prachtig huisje in het midden van een viskwekerij met heel veel vruchtbomen. Kregen gelijk een schaal met lychees uit eigen boomgaard. Had ook nog een grote stekelvrucht welke verschrikkelijk stonk maar wel lekker oftewel smaakte hemels maar stonk als de hel. Hij leidde ons nog een stukje door de boomgaard, lychees, cacao, kokosnoten,papaja, ramboetan, bananen en nog meer er is hier al gauw wat te eten. Ook vogeltjes, waaronder een purperreiger. Het avondeten bij de beachclub aan het strand was weer lekker. Na het eten liep er een flinke rat over het terras die op de koelkast ging zitten. De twee honden die onder het eten onder tafel aan mijn tenen zaten te likken zouden zich beter met die rat bezig mogen houden. Nu onder de oerwoudgeluiden veel krekels, kikkers en ander gepriegel zit ik nu te tikken. Af en toe rent er een kakkerlak voorbij en de gekko's roepen zo nu en dan hun naam vanuit de woonkamer. Wij zitten nog op de veranda, de muggen zijn nog lekker rustig.



Reacties

Reacties

Gerda van der Gaag.

Prachtig verhaal .Groetjes voor allemaal en veel plezier gewenst.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!