Jimbaran
Na met canasta zwaar te zijn ingemaakt, na een onrustige nacht, vanmorgen lekker vroeg op en langs het strand naar het westen gewandeld. De eerste belevenis waren drie mannen die een met behulp van
een ronde boomstam een boot naar de zee aan het rollen waren. Daarna werd het leuker, bij een soort van waterbuffelfarm werden twee ingespannen waterbuffels met een karretje erachter het strand
opgeleid. In eerste instantie leek het een strijd tussen twee motoren en het span waterbuffels te worden. De buffels rende uit alle macht langs de zee. Op de terugweg zag het er toch iets minder
vriendelijk uit. De buffels werden met slagen van een motorrijder en van de man in het bakje aangespoord om de maximale snelheid eruit te halen. Gelukkig hebben die beestjes een buffelhuid.
Na het ontbijt waarbij we dolfijnen boven de zee uit zagen komen, stond de taxi alweer voor de deur, een reis van 130 km naar Jimbaran onder Denpasar. De chauffeur was een jongen die gelukkig de
kamikaze acties tot een minimum beperkte. Het laatste stuk was over een van de slechtste stukken weg van Bali. We vreesden even in een achterbuurt terecht te komen. Volgens de route moesten we
linksaf maar die wegen waren heel smal en geblokkeerd, toch nog een doorgang gevonden en kwamen voor een slagboom terecht die door een jongen gelijk werd geopend, door het gebrek aan huisnummers
was het even zoeken. De verhuurder stuurde al snel een mannetje met de sleutel. Het is een iets andere kwaliteit dan het vorige huisje maar het ziet er verder goed uit. Het zwembad een paar keer
rond gezwommen, was qua formaat niet echt een uitdaging. En naar de supermarkt gegaan om wat drank in te slaan. Met de taxi naar de kust gereden waar we even getuige zijn geweest van de hectische
strandbelevenis op Bali. Was daar best wel druk. Hierna naar het restaurant van Bas gewandeld, waar we om zes uur werden verwacht. Werden hartelijk ontvangen door Bas en zijn vrouw Lina. Hij had
nog vier Nederlands sprekende vrienden uitgenodigd, waardoor het een leuk gezelschap was. Na een biertje/sapje werden we naar een naastgelegen tafel uitgenodigd waar op een draaiplateau vol met
ronduit hartstikke lekkere gerechten werden neergezet. Beetje draaien en pakken. Jacques had het systeem al snel door en at bijna een hele lekkere vis in zijn eentje op , Hij was heel vers want hij
zwom even tevoren nog in het aquarium bij de ingang. Wat uitleg gekregen over de Balinese gewoonten, een bijzondere is dat men de gevarenlichten van een auto aanzet wanneer men bij een kruising
rechtdoor gaat. Dit komt omdat het symbool wordt gezien als rechtuit. Een gezamenlijke hobby van de tafelgenoten was de hashhouseharriers, waarbij men een tocht door de natuur loopt. Dit wordt in
bijna elk land gedaan en Bas is er aan verslaafd. Het is een tocht voor drinkers met een hardloopprobleem. Na een gezellige avond heeft Bas ons met zijn auto naar de door ons gehuurde villa
gebracht. Onderweg wees hij nog zijn favoriete restaurant voor een kommetje kippensoep aan. Het verkeer is hij na vijf jaar Bali aardig gewend, hij rijdt hier heel ontspannen rond. Wij hebben van
een avond Friese gastvrijheid genoten.
Reacties
Reacties
Mooi positief verhaal over mijn broer Bas en zijn vrouw Lina!
Weer met veel plezier gelezen.????????????????????
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}