Vanmorgen vroeg waren de kaketoes en andere gevogelte heel stil op de camping werden pas over achten wakker. Na een ontbijtje en de afwas vertrokken richting Phillips island, waar we een nachtje staan en Pinguins gaan kijken. Eerst weer van de berg afgerold en nog een stipje gemaakt voor een foto van die bijzondere varens op stam in een heel hoog eucalyptusbos. De route onderweg nog wat aangepast, want al het gravel met wasbordstukken begon toch wat te vervelen. Voor Philip. Island nog even gestopt voor een foto van de brug ten bewijze dat het echt een eiland is. Op het eiland de A Mazen Things camping opgezocht. Deze lag het dichtst bij de Pinguïn parade die we wilde gaan bekijken. Voor de camping was een poort gebouwd waar wij met onze 3 meter hoogte nooit onderdoor konden, gelukkig waren we door de achteringang naar binnen gereden. Bij het inboeken was het even schrikken want er was een motorwedstrijd op het circuit, waarmee ze de prijs gelijk stevig hadden verhoogd. Op de camping geen motorrijder te bekennen wel het lawaai van het circuit een paar kilometer verderop. Ze hadden beter korting kunnen geven in plaats van deze te verdubbelen. Ook de wifi werkte niet op de camping. Tot zover een topdag dus. Tegen het eind van de middag naar de Pinguïn parade gegaan, daar gelijk gekozen voor de beste plaatsen van de General viewing want wel wilden wel veel pinguïns zien. Tijdens het wachten nog een rondje gewandeld waarbij je de pinguïnsnesten al zag zitten in de duinen. Ook nog drie Wallaby’s en twee konijnen gezien. Ons werd eerst op het hard gedrukt dat fotograferen en filmen van de pinguïns streng verboden was. Toen we naar de tribune mochten, de omweg gekozen want daar stond bijna niemand. Zaten op de eerste rij en zagen al een uur voor het donker met de verrekijker de pinguïns in zee verzamelen. Moesten zelfs nog een rijtje naar achteren opschuiven omdat de omroeper Tom het eerste paadje voor zichzelf wilde houden om heimelijk fotograferende Chinezen te kunnen verwijderen. Bij een van zijn flitsende acties zag Tom het touwtje even over het hoofd, waarbij hij vol over twee mensen die in het zand zaten heen viel. Niemand gewond. Maar misschien is er wel stiekem een foto van Tom zijn actie gemaakt. Tom vertelde nog dat er 30.000 pinguins zaten, komen gelukkig niet allemaal tegelijk de zee uit, want dan zou de film Birds overtroffen worden. Ook een zeehond of zeeleeuw zwom vrolijk voor de kust langs en op het strand liepen nog wat meeuwen te vervelen. Toen het eenmaal donker was kwamen de eerste twee pinguïns aan land en sjokten naar de duinen. Daarna nog een aantal en de zeehond/leeuw speelde vrolijk met de beestjes, zwom er hard tussen door, joeg ze het strand op en mocht er een te langzaam zijn, had hij gelijk weer wat te snacken. Op ons plekje een tiental pinguïns het water uit zien komen helemaal rechts van ons, waar men achter glas moest blijven en ook maar een beperkt aantal plaatsen was, kwamen ze met tientalen tegelijk het water uit om de mars naar de duinen te gaan maken. Langs dit wandelgebied voor de pinguïns was een vlonder gemaakt waar je overheen kon lopen, zo kon je zien hoe ze hun jong(en) en nesten opzochten. Dit was wel grappig die dikke donzige beestjes die een nog dikkere moeder aanklampen voor en weggepikt worden omdat het kennelijk niet de moeder is. Wilma kon het uren volhouden bij deze beestjes. Foto’s maken en filmen was strikt verboden. In het donker weer teruggereden, er zitten geen kangoeroes op Phillip island, maar wel heel veel wallaby’s. We hebben, op een na die al doodgereden langs de weg lag, er op de weg geen een meer gezien. Voor een potje kaarten was het inmiddels al te laat. De Ipad wilde ineens opnieuw geïnstalleerd worden, dat was wel even balen want al die passwoorden blijven een handicap voor mij. Zit nu op mijn telefoon te tikken. Gelukkig wel met het toetsenbord van Martijn.