Wij hebben tot twee keer toe gewonnen met Canasta. De verschillen waren vanavond niet zo groot. Voor het slapen gaan nog even douchen. Het is hier wat gedateerd, het douche gebouw is voorzien van een tweede generatie verlichting, de eerste hangt er ook nog steeds. De wanden zijn afgewerkt met degelijke asbestplaten en de douches geven nog een ouderwetse hoeveelheid water waarvan een deel in de richting van het plafond spuit. Dit water is eerst roestbruin van kleur, maar na verloop van tijd wordt het wat helderder. Het plafond is voorzien van jaren lang opgespaard spinrag en de ventilatiegaten, met parkietengaas afgeschermd, zijn ook verzadigd met stof. In de douchebak zat een dikke kikker op mij te wachten. De douche aangezet, dat vond die kikker best wel lekker. De temperatuur toch wat opgevoerd waarna hij/zij toch maar naar de buren verhuisde. Alles bij elkaar lekker gedoucht.

Weer terug bij het busje wat omzichtig ingestapt, want de muggen hier, je hoort ze niet, maar je hebt ze pas in de gaten wanneer het begint te jeuken. Zo ook vannacht had zo'n kreng zijn dorst zitten lessen op de rug van mijn hand, dat jeukt toch wel vervelend.

Tegen zevenen droomde ik dat een collega van mij weer bezig was. Ik werd wakker van de lach van een waanzinnige, bleken een aantal Kookaburra's te zijn.

Toen deze klaar was begonnen een aantal tochtige koeien te loeien en toen was het alweer zeven uur.

De tafel in het busje is wat hoog, wanneer je zit reikt hij bijna tot je kin. De ijzerzaag van de campingbeheerder heeft dit probleempje resoluut opgelost. Na de ochtendrituelen zijn we de berg opgereden naar de startplaats van de paragliders. De weg naar boven was niet geasfalteerd en was smal en ging steil omhoog.

Eenmaal boven troffen we een tiental mannen en een paar vrouwen die zich klaar maakten voor een vlucht. Deze vluchten kunnen wel 5 uur duren. Werd ons gelijk verzocht om twee auto's van hen naar beneden te brengen. Natuurlijk wilden we dit doen voor hen maar wel gelijk een duovlucht voor Wilma geregeld. Wilde ze geeneens mee naar beneden!!! Het startritueel meegemaakt. Stonden daar een aantal bankjes met plaquettes waarop een naam geboortejaar, naam en jaar van overlijden stond. Bleek dat de vaste leden van de vereniging wanneer zij neerstortte een bankje met plaquette kregen aangeboden. Beetje sneu maar er was daar ruim voldoende zitgelegenheid. Wanneer je pas voor de eerste of tweede keer vanaf die locatie starte en neerstortte, kun je naar je bankje fluiten. Ook hier dus strenge verenigingsregels.

Nadat de paragliders en een deltavleugel het luchtruim in waren gegaan. Hebben we de twee auto's naar beneden gebracht. Ik mocht een Subaru Outback naar beneden brengen. Alles was elektrisch, de stoelbediening, de automaat, kon je met twee handels achter je stuur terugschakelen. Had ook geen moeite met de slechte weg. De auto beneden onder een boom gezet en de sleutels in de hoes op het dak zodat de man van de deltavleugel deze weer zou vinden. Moet hij natuurlijk vandaag wel de nominatie voor een bankje mis zien te lopen.

Even na twaalven weer verder noordwaarts gereden, nog een klein Bergje over, nog bij twee uitkijkpunten gestopt, getankt, boodschapjes gedaan en uiteindelijk op de Showground van Tallangatta een plekje uitgezocht, lekker onder een boom op een weide van paardenvijgen. Zolang het lekker droog blijft geeft dat niet zoveel. Op het midden terrein kwam een rugby vereniging nog wat trainen vanavond. Twee Macpie's proberen constant wat te eten te snaaien bij ons.

T.a.v. Onze kritische volger Gerrit

De koeienfoto is zoals je vast gezien hebt dezelfde als die van vorige week. Het gras is alleen speciaal voor jou een tintje geler gemaakt. (Met dank aan Photoshop)

De slechte foto van de laatste camping, is een feitelijke weergaven compleet met het licht van dat moment;

Stieren of koeien, sinds het geslacht op je rijbewijs er ook niet meer toe doet zullen we het voortaan maar op runderen houden;

Het is echt de Gang gang papegaai. De Bang bang papegaai is nog niet ontdekt, en een kruising, dat wil je niet weten;

De keuze om het relatief kleine stroompje een rivier te noemen is geheel aan de Australiërs;

Zitten geen beestjes in de pruimen;

Foto's maken van pinguïns is ten strengste verboden;