Na een koude douche teruggewandeld naar Victoria, aan de andere kant van de brug. Fotootje gemaakt van het bord: "welcome in New South Wales" Na een kleine 100 km door het Australische landschap aangekomen in het stadje Adelong. Bij de lokale spar wat inkopen gedaan, stukje gebak voor bij de koffie want Wilma is vandaag jarig. Met een kleine omtrekkende beweging naar de camping in het dorp. Is lekker rustig, ligt langs een kreek en is via een gammel bruggetje verbonden met het dorp. Bij een caravan met een grote blauwe vlag op de hoek bij het bruggetje hangt een groot bord met als tekst: "This is not the office" Is niet handig, nu moet je wel aanbellen en vragen waar de office dan wel is. Een bord met daarop aangegeven waar de office wel is zou efficiënter zijn. Toevallig hing er wel een ideeënbus voor deze caravan. Heb er even in gekeken, was leeg. Hoewel ik wel een idee had voor deze dumber, het maar zo gelaten. In de locale club ons gemeld voor deze camping. Hier worden de veteranen herdacht, de zaak hangt vol met medailles en andere memorabele zaken.

Sleuteltje voor het toiletgebruik meegekregen. Op de camping een picknicktafel verplaatst tot netjes onder een grote boom, kunnen we in de schaduw eten. Het is zo'n graadje of dertig. Zoals bijna overal vliegen ook hier weer kleurige papegaaien rond. Een stuk of twintig Gang gangs maken hun rondjes over de camping. In het riviertje naast de camping zijn Jacques en Eline nog even op zoek geweest naar goud. Nog in het dorp geweest om en goudpan en schop te huren, was net te laat de winkel was gesloten. De goldrush gaat aan ons voorbij. Gezien de hopen langs de kreek is de zandbodem al een paar keer omgespit en door een pannetje gehaald. Op de camping post gevat onder een dikke plataan. Om vijf over half vier zat de vijf weer in de klok en hebben we ter ere van Wilma's verjaardag een wijntje/biertje/sapje ingeschonken. De WiFi stopte op de camping was wat overbelast geraakt onder de laatste kritieken. In de hoofdstraat een mooi bankje gevonden, waar je precies tussen twee banen vogelpoep in kon zitten. Tegen de avond kwamen daar meer dan 100 zwaluwen zitten om te slapen en zoals bleek tevens te schijten. Onder het genot van een drankje twee potjes Canasta gedaan. De eerste keer verloren we. De tweede pot stonden we ver voor maar waren de kaarten op voordat het spel was afgelopen.

Beste lezers, u zult wel denken die Gerritten zitten elkaar wat te neten via een blog. Ik heb het ook nog even nagelezen op www.gencjapan.reismee.nl

Het lijkt erger dan het is. Ik bedoel het altijd positief