Op tijd weer op vanmorgen. Was lekker rustig vannacht, goed geslapen, slechts een trein en wat road trains gehoord. Op de camping groeit een soort gras wat als zaad een soort van punaises laat vallen. De zolen van slippers zitten er helemaal vol mee. Soms prikt het er zelfs doorheen, uiterst onaangenaam. vanmorgen een van de zwarte wouwen die op een elektriciteitsmast bij de camping zat nog op de foto kunnen zetten. (mocht een vogelaar beweren de het een rode wouw is, geloof ik het gelijk) Weer onderweg gegaan de eerste 25 km was het landschap nog we open, met veegebied en stoppelvelden met hier en daar een boom. Daarna werd het ruim 170 km bosachtig gebied waardoor je vanaf de weg ook weinig anders kon zien en eucalyptus bomen en wat ander groen spul en af en toe een vogeltje of dode kangoeroe. Bij een groot dood varken langs de weg was ook de afrit naar een rustplaats op de helft van de route vandaag. Bakkie koffie gedaan weer een verse bestuurder en weer door de weg ws helder. Gewoon rechtuit. De Mitchell highway was verder niet zo spannend, en zo kwamen we in Bourke aan. Daar eerst een speelgoedwinkel opgezocht voor wat cadeautjes voor de kleinkinderen. Tijn had oma gevraagd of wanneer hij een cadeautje voor haar zou maken wij dan een cadeautje voor hem mee zouden nemen. Zo'n handelsgeest moeten we natuurlijk stimuleren. Na een flinke tas vol in het busje te hebben geplaatst, een bakkerij opgezocht voor een bakkie met een stukje gebak, het is immers maandag, dan moet dat kunnen. We zetten net onze tanden in het gebak toen er op straat voor de winkel wat tumult was. Een knul rende weg en een man en vrouw uit de bakkerij vlogen achter hem aan. Het scheen dat die persoon uit balorigheid visitekaartjes tegen mensen aan liep te gooien, hetgeen kennelijk pijnlijk is. De afloop verder niet meegemaakt, lagen wel allerlei kaartjes op straat. Met een heel klein omweggetje langs de rivier gelopen, hier vlogen grote zwarte kaketoes en nog wat ander spul. De kaketoes gingen op een boomstam in het water zitten en dronken wat. Hier nog een fotootje van gemaakt. In de lokale super boodschapjes gedaan, bij binnenkomst bleek er een bewaker bij de deur te staan. Bij de inpandige liqour store zat alles achter pantserglas en werd je door een klein loketje geholpen. De beveiliger eens aangesproken en gevraagd hoe het met de criminaliteit in Bourke zat. Wist me te vertellen dat er zestig camera's in de winkel hingen, de drank achter slot was gezet en hij het nog een soort van druk had met het tegenhouden van hoofdzakelijk drugsverslaafden die zich in de winkel van wat handel proberen te voorzien. Op de camping aan de rand van dit stadje met 2300 zielen aangekomen, troffen we een afgesloten kantoortje. Na aangebeld te hebben werd de ijzeren deur geopend. We konden nog kiezen de camping was op en plek of vier na nog geheel vrij. Mooi plekje uitgezocht. Achter het busje staat een blikken schutting, bovenlangs deze schutting loopt een stevige stroomdradad, met om de paar meter een bordje: "Electric fence". Er is hier geen vee in de buurt kennelijk is dit voor het 'gilde' bedoeld. Over de weg langs de camping al een aantal echte Road trains langs zien komen, een trekker met drie opleggers erachter.

Op de camping staan een aantal mooie dikke bottle trees. Zag op mijn plekje zo maar 12 pelikanen heel hoog in de lucht voorbij zweven. En ook de Wouwen met hun gevorkte staarten draaien hier rond. Aan de overkant van de weg is de hogere agrarische school gevestigd, zij houden een stukje heel mooi grasland bij waar veel water voor nodig is. Ook een flinke vijver, het krioelt er van de kaketoes die maken een flink kabaal. Ook wat woodducks en ander gevogelte, het is hier wel een lekker plekje. In de kampkeuken pannenkoeken gegeten. In de kampkeuken een potje Canasta glansrijk gewonnen. Daarna gedoucht, Wilma in het gezelschap van een hagedis dit keer.