flints-going-downunder.reismee.nl

Mountain view

Voor het slapengaan nog wat spulletjes uit het busje gehaald, lag en opengereten brood op de vloer en een hor was eruitgescheurd. Onverwacht bezoek, kennelijk een van de katten die nog wat wilde snaaien. De ramen maar dicht gedaan om verder schade te voorkomen.

Lekker geslapen in een twijfelachtige twijfelaar, lag stijf tegen de wand. Om een uur of acht weer op. Wilma had het koud gehad, had ze eigenlijk iets eerder moeten melden.

Na en ontbijt met gebakken eieren, de kippen leggen hier goed, zijn we met Anika en Gary meegegaan om het land te bekijken en de tanks te controleren. Met twee 4wd voertuigen een paar hekken door en de voor onze begrippen wildernis in. Door de regen de laatste tijd is het opvallend groen, maar zijn stukken weg ook erg slecht geworden. We kropen met de auto's door geulen heen die zelfs voor de 4wd een uitdaging zijn. Gelukkig staan de auto's ook wat hoog op de wielen. Vanaf een hoger gelegen punt over de nu groene vallei uitgekeken waar het huis staat. Anika vond een geraamte van een slang met een stuk vel erom. Garry wees daar ook een soapy tree aan. Als je de bladeren in je handen wrijft geeft het een soort zeep af. De aboriginals gooiden deze bladeren ook in kleine meertjes waarna de vissen boven kwamen drijven.

De jonge hond mocht meerijden en een van de elf honden rende mee, plonsde bij elke dam met open bek in het water, dronk, zwom een stukje en rende weer door. Bij een tank een doek erover gespannen zodat er minder bladeren en dieren in terecht komen. Voor de bijen die op een rijtje zaten te drinken was dit wel jammer, maar gelukkig staat de waterbak voor de koeien ernaast.

Bij een watertank die word gevuld met een pomp die wordt gevoed via zes zonnepanelen wat water gedronken, was lekker, beetje ijzerhoudend. Met Haley naar een kreek gereden, toen we aankwamen zagen we guana's wegrennen. Stond geen water meer in de kreek, Haley heeft nog wat gegraven in het zand. Weer terug voor de koffie en bij de voorbereidingen voor het eten hoorde ik al de term: " top size T-bone steak" voorbijkomen. (sound good to me)

Om ons wat nuttig te maken zouden we de stoelen van de keukentafel repareren, waren wat wiebelig, houtlijm meegenomen van de Formido, bij het schoonmaken van de gaten waar de poten van de stoel in horen kwamen we een mooie redbackspider tegen. Die kunnen je beter niet bijten want dan is de weg naar Mitchell erg lang.

Aan het eInd van de middag een paar koele biertjes. Een klein watergevecht gehouden met een paar waterpistolen die Jacques en Eline aan de kinderen hadden gegeven. Wat rubbermatten voor de truck opgehaald op het terrein, daarbij een beetje rondgelopen waarbij Gary vertelde over oude apparatuur die hier ligt en ruim honderd jaar geschiedenis vertegenwoordigd. Daarna tijd voor het eten. De T-bone was perfect. Nu even uitbuiken en wat schrijven, kaarten zit er vanavond niet in, moeten morgen voor zessen op, mogen mee naar de overbuurman, is maar anderhalf uur rijden.


Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!