De laatste poging om het solarsystem van de buurman aan de praat te krijgen is mislukt. Waarschijnlijk wordt het signaal tussen de omvormer en de transformator verstoord door een ander apparaat. De lokale elektriciën moet zich hier verder over buigen.

Het busje vanmorgen alvast bij Della geparkeerd, want mochten we vast komen te zitten hebben we morgenochtend geen back up. Het ging goed, de weg was op wat verbeterd sinds we gekomen zijn.

Onderweg reden Eline, Wilma en de kinderen voor ons uit. Wilma deed de hekken open, en ik deed ze weer dicht. Bij Della werden we weer met de nodige lekkernijen ontvangen. Garry en Anika hebben de koeien van de kalven gescheiden. Dit leidde wel tot het nodige geloei over en weer. Er liep nog een stiertje tussen van ongeveer een jaar oud. Deze was bij een eerdere ronde van castreren en brandmerken aan de aandacht ontsnapt. Was nu gemeen stiertje geworden die serieus de kansen zocht om je op de horens te nemen. Ze noemen zo'n stier hier een Micky, een waarvoor je moet oppassen. Deze stier moest nog gebrandmerkt worden en nog een oorlabeltje krijgen waar de gegevens van het beest zijn te herleiden. Hiervoor werd hij klemgezet in de yard, waarna Garry het beestje labelde en brandmerkte. Het beest was zo nijdig dat hij naar het leek niet zoveel pijn voelde. Het leek wel of hij zich alleen wat gezichten aan het inprenten was en dacht: "de volgende keer ben je voor mij"

De kalveren werden eerst in de yard apart gezet en daarna in een oude aanhangwagen opgeladen. Vanuit deze wagen konden ze daarna doorlopen naar de vrachtwagens die ze naar Roma zouden brengen. Ik ben met Wilma en Haley met Gary naar Roma geweest om negen kalven weg te brengen. Wilma heeft ongeveer 3 uur voorgelezen aan Haley, ze kon er geen genoeg van krijgen. Kwamen net in een plensbui in Roma aan. De kalven gelost en bij de Mac Donald langs geweest voor een Mc Nugget voor Haley en bij de winkel ernaast een doosje bier voor onderweg. Over de dirtroads weer terug, in de schemering veel kangoeroes en papegaaien gezien. Aan het eind een haas in de lampen en bij Mountain view een paar cane toads. Het had net nog geregend en we zagen voor ons het lichtten van een flinke onweersbui, die waarschijnlijk bij de buren belandde. De door Eline en Wilma bereidde spaghetti smaakte goed.