Een seniorencamping serene rust...... Totdat er een doe het zelver met pensioen gaat. In de rij achter ons staat eenopstelling waarin een kleine werkplaats gevestigd lijkt te zijn. Hij heeft vandaag zijn slijptol goed gebruikt.

Vanmorgen het eiland opgereden, klinkt idyllys maar het is een drukte van jewelste meer winkels dan in Woerden en Gouda bij elkaar. Bij de Mc een koel drankje genuttigd en ervaren dat de WiFi soms heel selectief kan werken. Op de IPad werkte deze wel maar op de telefefoon geen verbindingen te krijgen. Met als gevolg geen whats-app en blijven we nieuwsgierig of het nieuwe neefje al is geboren.

Vandaag aan het strand vertoefd, beetje gesnorkeld, was net zo beroerd als gisteren en wat vogeltjes gekeken. Komen hier we leuke beestjes langs. Aan het strand had Eline een grote vriend. Een hond die eerst al met Eline en Wilma de zee inging en gezellig meezwom kwam daarna zijn balletje brengen. Na een paar keer gegooid te hebben dacht Eline dat ze met een beetje negeren hem wel zou kunnen afpoeieren. Dit hondje niet, legde het balletje steeds dichterbij en zelfs op schoot, wilde er bijna zelfs bij komen zitten maar Eline ging voor het echt zover was weer overstag. De eigenaar van de hond heeft hem daarna meegenomen en Eline had weer rust.

Nog een kopje thee op het strand geserveerd, dat is het voordeel wanneer je een honderd meter verderop staat. in de buitenkeuken gegeten, op een Australische bakplaat die je eerst met een plamuurmes moet ontdoen van de resten van je voorganger. Plamuurmes was reeds gejat, maar van de buren konden we er even een gebruiken. De hamburgers zijn op de plaat gegaard met een beetje sla en aardappels hadden we weer gegeten.

Na de afwas begon het al wat te onweren. Onder het lichten, druppen en wat geknetter in de bus hebben we een keer nipt verloren en twee keer (nipt) gewonnen.