Weer thuis

De thuisreis met Etihad via Abu Dabi ging voorspoedig. Wilma had wat gedoe met een onschuldig slaappilletje maar na een lekkere douche op het vliegveld van Abu Dhabi ging het allemaal weer goed. De vliegtuigen deden er op beide stukken korter over dan gepland. Draaiden nog een bochtje over Driebruggen. Op Schiphol werden we opgewacht door Nadine, Fenna en Jasper. We waren blij elkaar weer te zien. Toen we de straat inreden zagen we Tijn net een knotwilg inklimmen. Ze zijn weer gegroeid. De buren hebben weer goed voor de levende have gezorgd. Waarvoor onze dank. Voor onze volgers, bedankt voor de reacties. Wij hebben er weer van genoten.

En Gerrit, ..... Je commentaren waren weer.......heel leuk, kritisch en soms een pietsie vooringenomen. We kennen je een beetje en lazen dat ook met plezier.

Vertrek uit Brisbane

Na weer een regenachtige nacht en weer het nodige geschuif met de ramen, douchen, afdrogen met een zeiknatte handdoek, hebben weer zin om naar huis te gaan. De tassen konden we vandaag op de camping laten staan en deze later ophalen, zodat we onze handen wat vrij hebben. Naar het inleverpunt voor het busje gereden, zat aan een eenrichtingsweg. De benzinepomp zou ernaast zitten, zat een stukje verder op een hoek. Getankt, moesten we een rondje van bijna 2 km rijden om weer bij het inleverpunt te komen. Bij het deuken tellen hebben ze geen extra schade kunnen ontdekken. Wel gemeld dat de zitkussens ernstig aan vervanging toe waren en dat verschillende lampglaasjes van de binnenverlichting met enige regelmaat spontaan naar beneden komen. Bij de afhandeling een verrassing voor mijn neefje die mijn broer op komt halen gescoord.

Van de busjesverhuurder eerst naar de koffietent ernaast ons tussen de ambtenaren laten voorzien van een heerlijk kopje cappuccino. Moesten er wel een minuut of tien op wachten maar dan heb je ook wat. Via het Victoriapark zijn we naar de rivier gewandeld en daar op de boot gestapt. Hebben in bijna drie uur tijd het hele traject gevaren en het weer was ronduit regenachtig.

Mooi bootje met stoelen binnen en buiten. Vaart met een flink gangetje over de rivier. De man die de boot bij elke stop met een tros moet vastmaken, was zichzelf wat aan het omscholen tot cowboy. Probeerde de tros met een soepele beweging over een haakje te gooien. Stond zo een minuut of vijf te spelen totdat de stuurman die van boven erop neerkijkt een seintje gaf. Hij keek een beetje betrapt naar boven, lachtte wat en ging weer aan het werk.

Langs de rivier oude wolpakhuizen, andere oude en nieuwe gebouwen, grote en kleine huizen van alles wat. En de natuur grijpt zijn kans waar hij kan. Zo groeiden er struiken aan de onderkant van een brug. De mangrove groeit weer zo gauw men even geen onderhoud pleegt. Bij het keerpunt nabij de oceaan, was een oud vissersbootjes met soort van sleep of kruisnet aan het vissen. Had nogal wat vrienden, zoals aalscholvers, pelikanen en meeuwen in zijn kielzog.

In het centrum de boot weer verlaten en wat gegeten in een drukke winkelstraat. Vandaar een Ubertje besteld. Door Cassie in een Mitsubishi Outlander op de hoek van de straat opgepikt. De tassen opgehaald bij de camping en naar de internationale luchthaven van Brisbane gebracht. Op de luchthaven nog wat gehannest met wat oversized bagage welke we bij een man in moesten leveren die we net niet hoefden te wekken. Nu alweer een tijdje te wachten stukje tikken. Misschien nog een potje Canasta om de tijd te doden.

Brisbane

Na een warme regenachtige nacht waarbij het telkens open en dicht schuiven van de ramen een beetje de bezigheid was, al met al nog best geslapen. Moest er midden in de nacht nog even uit om een plasje te plegen, kreeg onderweg naar het toiletgebouw nog een bui regen op mijn kop. Moest op de camping wat tussen de padden door laveren. Dit draagt er weer aan bij het niet zo heel erg te vinden om morgen weer richting huis te gaan. Het is net een tikkie luxer dan op een camping.

De gasfles bij de campingbeheerster laten vullen. Was handiger in het vullen dan die roo-shooter, er ontsnapte dit keer geen gas en zeker geen vloeken.

Net buiten Donnybrook nog even gestopt om een kraanvogel te fotograferen. Daarna via de M1 naar Brisbane gereden. Bij het hoofdkantoor van Mc Donalds Australië, afscheid genomen van deze keten. De WiFi is er niet beter op geworden, werkt niet op de telefoons, alleen op een iPad??? Hoop er voorlopig niet meer te komen.

Bij een winkelcentrum met overdekte parkeerplaatsen om de auto's tegen de zon te beschermen, voor de laatste dagen nog wat voedsel ingeslagen. Nabij het centrum van Brisbane op het Newmarket Gardens caravanpark. Een poepsjieke bedoening, met betonplaatjes met ingelegde mozaiektegeltjes om je camper op te parkeren met een full hook-up. De eigenaresse dreunde haar hele campingreglement, bijna zonder punten en komma's in een keer op voor ons.

Tegen de schemering kwamen hier honderden vliegende honden/vossen overvliegen. De fruitboeren zullen weer blij zijn.

Morgenochtend mogen we het busje weer inleveren, het zal niet meevallen om alle reeds aanwezige deuken te controleren. Er zijn tot op heden geen beschadigingen bijgekomen. Een bescheiden aanrijding zou er overigens eerder toe leiden dat er ergens een deukje uitspringt.

Met Canasta hebben wij ons weer herpakt met twee klinkende overwinningen.

Donnybrook

Vanmorgen om 6:00 u gewekt met een verfrissend buitje. Moesten wel de ramen even sluiten om de verfrissing binnen de perken te houden. Het extra nachtje op deze camping afgerekend. Mevrouw was gisteren bij een brouwerij op bezoek geweest, vandaar dat ze er niet was.

Vanmorgen het zicht op Bribie island weer achter ons gelaten. Niets te vroeg want ik begon net door te krijgen hoe je de naam van het eiland schrijft.

Op het eiland voor de laatste keer deze vakantie de liqour store bezocht en bij de Woolworth wat levensmiddelen ingeslagen. Zelfs nog een WiFi puntje gevonden die whatsapp verkeer doorliet.

De weg naar Donnybrook was wat langer dan verwacht, de TomTom omzeilde waarschijnlijk een stukje dirtroad. Hier op een mooie camping met 36 plaatsen beland. Wij staan op een plekje aan de rand onder een een dikke mangoboom. Lekker in de schaduw. Vanwege de bewolking vandaag heeft dat laatste helaas weinig meerwaarde. Af en toe een licht verfrissend buitje, niet te warm, best weer eens lekker. Wij kijken uit op en heleboel mangrove bomen. Tijdens laag water viel een flink deel van de baai droog. Veel reigers, lepelaars, steltloperachtigen en pelikanen zitten hier te schranzen.

Wandelingetje gemaakt, op een steiger stond een Chinese meneer te vissen met een hengel en een werpnet. Hij ving eerst een flinke vis met zijn werpnet en daarna wat kleinere en wat garnalen. Tijdje staan kijken bij die man. Hij sprak alleen Chinees, hetgeen de communicatie op het ouderwetse handen en voetenwerk terugleidde. En toen een een keer in je leven ervaring. Kwam een visarend aangevlogen die net een vis van ongeveer 15 cm uit de baai had gevist. Deze visarend landde op de leuning van de steiger waar ik samen met die meneer stond. Hij bleef aardig zitten en ik kon wat foto's van hem maken. Ik kon hem zelfs tot ongeveer een meter of drie benaderen, hij bleef rustig van zijn visje eten. Heb er een serie van ongeveer 30 foto's van gemaakt. Voor de liefhebber, kan ik ze op afspraak laten zien.

Bij Canasta was er een wending de avond. Na een forse nederlaag een nipte overwinning. Daarna werden nog een keer volledig afgedroogd. Mochten amper meedoen.

Briebi island 3

Vanmorgen omstreeks 07:45 u gewekt door de buurman die zijn schuurmachine aanzette. Voor de zondagochtend was hij naar Nederlandse maatstaven redelijk op tijd.

Ontbeten en vanwege het geweldige sanitair op verzoek van de dames nog een dag op deze camping gebleven. Bij de wasbakken worden zelfs dagelijks verse bloemen geplaatst. Ook hier zitten gekko's om de muggen te bestrijden. Die beestjes hadden we op Bali voor het laatst gezien. Konden de camping officieel wel niet bijboeken omdat het kantoor dicht was maar dat komt morgen wel.

Bridie Island weer opgereden om een kaartje te kopen voor jarige Haley. Aan de andere kant van het eiland de oceaan bekeken. Wordt wel een beetje sleur maar met de hitte toch wel lekker, bij de Mac weer een ijskoffie en wat WiFi gehaald.

Op onze inmiddels vertrouwde camping was de buurman inmiddels gestopt met schuren. Nu had hij zijn cirkelzaag in gebruik genomen en zaagde gestaag gedurende de hele dag door.

Wij hebben ons naar het strand verplaatst en hebben onder de vertrouwde boom postgevat. Geen hond vandaag maar wel twee mooie vissende roofvogels. De White-bellied Sea-Eagle en de Brahminy Kite. Met name de eerste sloeg met succes een visje uit het water. De tweede deed verwoede pogingen, ving een klein beestje en werd vervolgens flink door meeuwen lastig gevallen.

Eind van de middag voor het busje een drankje. De zandvlooien, knutten of hoe die kleine onzichtbare verschrikkelijk vervelende stekertjes ook mogen heten, leven zich behoorlijk uit. We worden steeds bobbeliger.

In de campingkeuken gegeten. Zagen weer heel wat vliegende honden/vossen voorbijkomen. Naast het toiletgebouw hing er ook nog een in een boom. Nu buiten wat te tikken, kleven een paar gekko's aan de lamp die de muggen wat wegvangen. Morgen gaan we echt naar een volgende camping.

Voor Canasta is het vanavond de grote kans voor een revanche. Deze kans hebben de dames niet gepakt, wij hebben twee keer de meeste punten behaald. Maar we kwamen wel allemaal boven de 5000 punten uit.

Bridie island

Een seniorencamping serene rust...... Totdat er een doe het zelver met pensioen gaat. In de rij achter ons staat eenopstelling waarin een kleine werkplaats gevestigd lijkt te zijn. Hij heeft vandaag zijn slijptol goed gebruikt.

Vanmorgen het eiland opgereden, klinkt idyllys maar het is een drukte van jewelste meer winkels dan in Woerden en Gouda bij elkaar. Bij de Mc een koel drankje genuttigd en ervaren dat de WiFi soms heel selectief kan werken. Op de IPad werkte deze wel maar op de telefefoon geen verbindingen te krijgen. Met als gevolg geen whats-app en blijven we nieuwsgierig of het nieuwe neefje al is geboren.

Vandaag aan het strand vertoefd, beetje gesnorkeld, was net zo beroerd als gisteren en wat vogeltjes gekeken. Komen hier we leuke beestjes langs. Aan het strand had Eline een grote vriend. Een hond die eerst al met Eline en Wilma de zee inging en gezellig meezwom kwam daarna zijn balletje brengen. Na een paar keer gegooid te hebben dacht Eline dat ze met een beetje negeren hem wel zou kunnen afpoeieren. Dit hondje niet, legde het balletje steeds dichterbij en zelfs op schoot, wilde er bijna zelfs bij komen zitten maar Eline ging voor het echt zover was weer overstag. De eigenaar van de hond heeft hem daarna meegenomen en Eline had weer rust.

Nog een kopje thee op het strand geserveerd, dat is het voordeel wanneer je een honderd meter verderop staat. in de buitenkeuken gegeten, op een Australische bakplaat die je eerst met een plamuurmes moet ontdoen van de resten van je voorganger. Plamuurmes was reeds gejat, maar van de buren konden we er even een gebruiken. De hamburgers zijn op de plaat gegaard met een beetje sla en aardappels hadden we weer gegeten.

Na de afwas begon het al wat te onweren. Onder het lichten, druppen en wat geknetter in de bus hebben we een keer nipt verloren en twee keer (nipt) gewonnen.

Bribie island

Was verrassend rustig vannacht op de Showground. Waren hier hele mooie sanitaire voorzieningen. Deze zijn bedoeld voor de jockeys die hier mogen racen. De schuifdeur naar dit gedeelte zat niet op slot en de accommodatie zag er een stuk beter uit dan de verouderde bedoening voor het plebs. Lekkere ruime schone douches die ook nog eens hoog genoeg hingen. Hoewel er een grote begraafplaats aan de overkant van de weg van de Showground lag begon het geluid van een puinbreker weer na negenen. Waar die breker stond was niet helemaal duidelijk. Op advies van de beheerder gisterenavond het busje nog wat hoger neergezet omdat de beheerder vreesde dat het flink zou gaan regenen en er een sloot water over de showground zou spoelen. Het heeft wel even flink geregend, het water kwam weer langs de rubbers van een bovenraam naar binnen. Buiten zakte het water gewoon weg zonder allerlei stromen te vormen. In Kilkoy bij het informatiecentrum langs geweest voor informatie voor een volgende camping aan de kust en bij de bibliotheek voor de WiFi, daarna nog een bakkie bij de lokale bakery. Ik ben nog even bij die vliegende honden/vossen gaan kijken terwijl de rest het busje ophaalde bij de bieb. Het waren er nog steeds heel veel.

Naar de kust boven Brisbane gereden, waar we naast de brug naar Bridie Island zijn neergestreken op Silvershores Caravan Park, een seniorencamping. Je mag er alleen op wanneer je 55+ bent. Met ons busje kwamen we door de ballotage. Het gebruik van rollators en aangepaste fietsen ligt op deze camping bovengemiddeld.

Boodschapjes voor vandaag moesten nog worden gedaan, Jacques en Eline zijn via de brug het eiland opgereden naar een winkelcentrum daar en wij hebben ons langs het strand onder een boom gepositioneerd. Nog een stukje gezwommen/gesnorkeld, het is hier niet zo diep, haaien hebben ze het hier niet over. Het water is qua temperatuur ongeveer pieslauw te noemen. Onder water was het zicht slechts een meter vanwege de zandbodem. Het water was wel een stukje schoner dan tussen Java en Bali. Onder water geen enkel beestje gezien, hield het dan ook snel weer voor gezien. Na een half uurtje begon het weer wat te regenen en hebben we de boel weer ingepakt. In de loop van de middag hebben Wilma en Eline een poging gewaagd om aan het water te zitten, maar toen waaiden ze bijna onder de boom vandaan. Toen zat de vijf weer in de klok. Vanavond weer eens pannenkoeken gegeten. Hierbij zijn wel wat vetsporen in het busje achtergebleven, dit dankzij een acrobatische toer met de koekenpan.

Met Canasta werden we deze avond aanvankelijk tot onder het nulpunt weggespeeld, maar kwamen terug hetgeen leidde tot twee nipte overwinningen.

Kilcoy

Het leek gisterenavond koud te worden. De nodige warmhoudkleding was reeds naar de tent verplaatst, maar wonderwel werden eerder een warme nacht dan hetgeen verwacht werd.

Nu inmiddels in Kilkoy aangekomen waar rondom mij de onweerswolken dreigen, flinke buien vallen en af en toe een koele bries langs ons waait. Maar we zitten nog droog.

Vanmorgen een wandeling naar de Festoon falls in het regenwoud gemaakt. Wordt wel gewaarschuwd voor sommige plantjes en wat beestjes. Adviseren dus ook bedekkende kleding te dragen. Loop ik dus weer me mijn korte broek, open schoenen en korte mouwen. Beetje middenop het pad blijven gaat het meestal wel goed. Onderweg lag er een zwarte slang met een rode band over de hele lengte midden op het pad op te warmen. Hij zag ons eerst en we zagen hem nog net wegschieten. Beestje was wel een meter lang. Nog wat hagedissen en vogeltjes en bij de waterval rondgekeken. Was daar zeker een mooie omgeving, maar het essentiële onderdeel van een waterval ontbrak. Er viel daar niet zoveel water. Hier staan dikke bomen waarvan de bast naar beneden lijkt te zakken. Een fotootje van gemaakt.

Wilma en Eline waren bij de koffiebar blijven hangen, daar zouden om 09:15 u de vogeltjes gevoerd worden. In het hele park streng verboden maar hier mag het tweemaal daags.

Toen wij om 10:00 u terugkwamen waren de vogels nog niet gevoerd. Toch even nagevraagd, bleken ze om 09:00 u al gevoerd te zijn. Om die teleurgestelde bekkies wat tegemoet te komen werd er nog een bak voer neergezet. Blijken die papegaaien toch zeer van de klok te zijn, kwamen niet meer opdagen. Een jonge Macpie met een poot nog wat gevoerd, maar verder bleef de bak onaangeroerd en werd weer naar binnen gehaald voor vanmiddag. Het park weer uitgereden en na een kilometertje bleek hoe men van regenwoud heel mooi grasland kan maken, een totaal ander landschap. Bij een uitkijkpunt vlakbij het park nog gestopt. Stond nog een foto op een bord, met een 65 meter hoge boom die daar was gekapt, was een van de laatsten. De opvolger moet nog even groeien.

In Maidenwell, een klein dorpje, bij de tradingpost nog een oude benzinepomp gevonden, die het nog deed ook. Binnen betaald, moest wel even teruglopen om het bedrag van de pomp af te lezen.

In Kilkoy eerst de kolonie vliegende vossen opgezocht. Was leuk om te zien een stuk of vijf grote bomen waar honderden vliegende vossen hingen. Wapperden wat met hun vleugels om koel te blijven en af en toe vloog er een en stukje om aan een andere tak te gaan hangen. De camping hieronder voldeed wederom niet aan de minimum standaard, hoewel er een wc en een douche was voor een zeer concurrerende prijs, werd de highway die er bijna overheen ging als minpunt ervaren. Het poepgedrag van de vliegende vosjes was geeneens nodig als argument. Dus naar de Showground van Kilkoy verhuisd. Staan daar nu midden op een groot veld, met power en wat schaduw van een grote boom. Aanvankelijk leek een puinbreker aan de overzijde van de weg een minpuntje, maar die stopte voor drieën al. Hopelijk beginnen ze morgen niet voor zeven uur. Met Canasta drie potjes, hoewel we een keer ver onder het nulpunt waren gedaald, gewonnen. De stemming begint er wat onder te lijden. Hopelijk krijgen de dames morgen wat betere kaarten.